I Kina råder det ei bølge av nasjonalisme som til tider kan virke litt utidig for ei enkel sjel (?) fra eit lite land i nordeuropa. Mykje av grunnen er nok alle dei alvorlege krisene som Kina har vore igjennom dette året som f.eks uroa i Tibet, jordskjelvkatastrofen i Szichuan, orkanar, flom og hodelaus kritikk ifra vesten. Alt dette gjer at dei står meir samla enn kanskje nokongong.
Likevel er ikkje alt så rosenraudt som ein kan få inntrykk av og hallelujastemninga så stor som det blir gitt uttrykk for på kinesisk TV. Der det er ustanselig program om OL og overføringar fra fakkelstafetten som fortsatt er på veg gjennom Kina. Der ser det ut som om folk er i ekstase for å få lov til å springe/gå etc. 100 m med fakkelen. Etter sigende skal den gå igjennom vårt område om nokre dagar, men ingen veit eksakt når eller kor hen. Det som ser ut som en folkefest på Tv er nøye arrangert og berre utplukka eller inviterte folk får komme i nærleiken. Ikkje det at ikkje dei som er der viser ekte glede, men alle som vil får ikkje lov å delta pga sikkerhetrisiko.
Mange fabrikkar og bedrifter har allerede vore stengt i lenger tid...om alle får fullgod kompensasjon for det er vel tvilsomt. Folk som bor i områda der ol-anlegga er har hatt, har og vil fortsatt ha ei vanskeleg tid. Mange mista hus og eiendom og fekk lite eller ingen kompensasjon. No under Ol kan dei ikkje bevege seg fritt i sitt eige nærområde.
Beijing ser ut som eit fort for tida med politi og vaktpostar over alt. Den siste veka har antallet auka betraktelig. Ein får nesten følelsen av at det er ein krig i emning eller noko liknande. Rett nok har det vore sett fram terrortruslar fra muslimske separatistar frå vestkina og igår blei 16 politifolk drept i ein aksjon i Kashgard og for ikkje mange vekene sidan smalt det nokre bomber i Kunming og det er langt ifra Beijing. At nokon skulle kunne få til noko liknande her i hovudstaden er lite truleg.
Kvar bru og gangbru i heile Beijing har døgnvakt, det er mobilisert tusenvis av eldre og husmødre som ser etter i si boligblokk at alt går normalt for seg. Dei har fått utdelt nokre fargerike ol skjorter og røde armbind og rapporterer om alt mistenkeleg. Dei sit utanfor kvar boligblokk og også på gatene utanfor. Dette minner om ting som foregikk for over 30 år sidan i Kina. Vi bur i ei blokk der vi har sikkerhetsvakter til vanleg, i det siste har det vore fleire av dei og idag tidleg da eg var ute ein tur hadde det jammen dukka opp folk med dei omtalte t-skjortene og armbinda her ogso. Ein venn av oss var i helga på ein annan kant av byen og skulle besøke tanta si. Da ho kom inn i inngangen på boligblokka satt det nokre av desse før omtalte damene der. I det ho gikk forbi kunne ho tydelig høyre at dei diskuterte om ho høyrde til der eller hadde slektningar der og heldigvis var det visst ei av dei som gjenkjente ho.
Folk snakker og vi blir advart mot å gå ut på stader med mykje folk etc. Det er skapt eit hysteri nærmast. Som utlending her er eg lite interesant i dette biletet og utgjer ingen trussel. Så har eg jo også oppholdt meg her ganske mykje dei siste åra så eg er nok både kontrollert og godkjent for lenge sida. Nei, denne gangen er det trusselen innanfrå som skremmer kineserane.
Med berre nokre få dagar igjen no får vi håpe at alt går bra og fredeleg for seg på alle måtar.
Ein ting er iallefall sikkert. På den sportslege sida vil kineserane forsyne seg grådig av medaljefata og sannsynlegvis bli beste nasjon.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar